Adriaen Willaert overleed 450 jaar geleden in Venetië. De Vlaming schopte het tot kapelmeester van de San Marco. De verjaardag van het overlijden van de componist wordt in zijn geboortestad Roeselare het hele jaar gevierd en er zijn plannen voor een standbeeld.  Rond 1507 trok Willaert naar Parijs en ontdekte daar de liefde voor de muziek. Na zijn studies belandde hij in Italië waar zijn loopbaan zich in hoofdzaak afspeelde. Hij was werkzaam te Rome en Ferrara, achtereenvolgens onder kardinaal Ippolito I, hertog Alfonso I en Ippolito II d'Este. Toen in 1527 het ambt van maestro di cappella aan de Venetiaanse San Marcobasisliek vaccant bleek, stelde Willaert zich kandidaat. Hij werd aangenomen en bekleedde dit ambt 35 jaar lang. Onder deze kapelmeester groeide deze functie uit tot één van de meest prestigieuze en bovendien best betaalde muzikale ambten in Europa. Willaert reisde tweemaal terug naar Vlaanderen, in 1542 en in 1556. Na deze tweede reis maakte hij een reeks testamenten op en kloeg hij steeds vaker over zijn zwakke gezondheid ten gevolge van jichtaanvallen. Zijn monumentale bundel Musica Nova uit 1559 kan beschouwd worden als een culminatiepunt in zijn loopbaan.  Adriaen Willaert (1490-1562) geldt als een van de belangrijkste renaissance-kunstenaars in Italië in de periode na het overlijden van Lassus en Palestrina kort na 1560. Hij wordt algemeen beschouwd als de grondlegger van de Venetiaanse school. Meer info op de Adriaen Willaert Foundation (http://www.adriaenwillaert.be)