Musica Antiqua

Er wordt in Vlaanderen veel en uitstekend gemusiceerd. Toch kon de jury, nochtans van zeer divers pluimage, zich met een bijna ontroerende eendracht achter die ene laureaat scharen. Dat is dan ook de meest markante kwaliteit van René Jacobs: het vermogen om zeer verschillend gezinde luisteraars te boeien. Die gave om te verenigen is volgens de jury de rode draad doorheen zijn vele talenten. 

Geniaal musicus, dirigent op wereldniveau: de superlatieven ontbreken niet wanneer het over René Jacobs gaat. Toch blijft hij een eeuwige zoeker naar beter, juister en relevanter. Nooit meent hij de waarheid in pacht te hebben. Jacobs blijft de eigen bevindingen in vraag stellen, hoeveel bijval

ze in het verleden ook geoogst hebben. Telkens opnieuw leert hij de luisteraars de oren te spitsen voor Bach, Händel, Mozart, Monteverdi... Zo schonk hij het publiek onlangs nog een wervelende, alweer danig hernieuwde lezing en verdiepte interpretatie van Bachs Mattheuspassie, toch een werk dat hij al sinds de vroege kindertijd met zich meedraagt. Een andere keer presenteert hij werk van vergeten grootheden die onterecht tussen de plooien van de geschiedenis verdwenen zijn. Maar bovenal verstaat René Jacobs de kunst om, zoals zijn grote leerling Andreas Scholl getuigde, musici en studenten te doen zingen en spelen ‘alsof hun leven ervan af hangt’.